Abstract
Dit onderzoek richt zich op re-enactments: heropvoeringen van historische gebeurtenissen. Re-enactments vormen al lange tijd een populaire vrijetijdsbesteding in zowel de Verenigde Staten als Groot Britannië. In de laatste decennia heeft re-enactment ook in Nederland aan populariteit gewonnen. Inmiddels kent Nederland diverse re-enactment-verenigingen, die zich actief bezig houden met het heropvoeren van diverse gebeurtenissen en periodes uit het verleden. Weinig is nog bekend over de vraag hoe die toegenomen populariteit van re-enactment in Nederland verklaard kan worden. Om hier een antwoord op te vinden, wordt in dit afstudeerproject een etnografisch onderzoek verricht onder Nederlandse re-enactors. Op basis van veertien semi-gestructureerde life world interviews en drie participerende observaties, kan worden geconcludeerd dat het fenomeen re-enactment zijn populariteit met name te danken heeft aan het gevoel van gemeenschap dat het op de deelnemers overdraagt. Men vindt in re-enactment terug wat men mist of is verloren in de als solistisch ervaarde hedendaagse samenleving. Tevens kan worden geconcludeerd dat toetreding tot en deelname aan de wereld van re-enactment veel overeenkomsten vertoont met de klassieke, antropologische theorie over rites de passage, als omschreven door de Franse etnoloog en antropoloog Arnold van Gennep (1908). Deze rituele dimensie vormt een intrinsiek onderdeel van hoe re-enactments worden beleefd.